Kesselt deelde zaterdagavond na een slaapverwekkend vertoon de punten met Kinrooi. Beide doelpunten werden gemaakt via strafschop, veelzeggend over het beperkte aantal kansen.
Kesselt werkt al een heel seizoen met een (te) smalle kern, maar wat zich zaterdagavond afspeelde, was gesneden brood voor een aparte uitzending van Man Bijt Hond. Drie basispionnen van vorige week moesten verstek geven: Loyens zit voor zijn werk in Amerika, Gielen was ziek en Jorissen keek samen met Lippi en andere ‘hieren’ en ‘sjatzen’ toe vanuit de business seats. De spits moest het donderdag op training afleggen tegen een onschuldig kegeltje en liep logischerwijs een scheurtje op in de gewrichtsbanden van zijn enkel.
Ook Cochet, die vorige week inviel en een prima doelpunt scoorde, was niet in Kesselt te bespeuren. Nelissen was nog steeds geblesseerd, Jannes en Vandenrijt werken aan hun comeback, Geraerts was koteletten aan het kappen, Yusuf zocht de ‘ball feeling’, Narings zat op zijn lager pitje en Bastiaens draaide overuren als pedicure.
Aan afwezigen wederom geen gebrek, waardoor Lorenz Pauly op het bord verscheen als linkerflankspeler. Pauly zat dit seizoen nooit in de kern, drinkt wekelijks driehonderd pinten in Leuven, danst evenveel als Jelle Rogiers en zou door velen nog steeds als nieuw gezicht beschouwd worden op training. In de wondere wereld van KVC is echter alles mogelijk, maar als een speler op het wedstrijdblad wil staan, is aanwezigheid in de kleedkamer een eerste vereiste. Een uur voor aanvang van de partij geen Pauly te zien, waardoor Tom Rondas mocht debuteren in de basiself. Rondas komt dit seizoen aan het ronde getal van nul trainingen en speelde enkele uren voordien nog negentig minuten met de reserven. Allesbehalve een cadeau, de pijp van Rondas was vanzelfsprekend warm na een uur voetbal, maar hij gaf het beste van zichzelf. Dikke merci, Tom.
“Wat dacht de coach van deze tragikomische taferelen?” zal u zich intussen afvragen. Jean-Paul Colla is niet degene die snel zijn neus voor iets ophaalt, maar dat bleek zaterdagavond technisch gezien ook onmogelijk. Colla depanneerde ’s middags de reserven en maakte daarbij in een onschuldig duel kennis met het ranke lijf en de onzachte elleboog van ploeggenoot Joël Peulen, de Firmin Crets van KVC. Gevolg: een gebroken neus en geen Colla als T1 naast de zijlijn. Het medische bulletin liep binnen in de kleedkamer van KVC en Lambert nam de coaching over. We wensen Jean-Paul veel beterschap, volgende week wordt hij geopereerd.
Geloof het of niet, maar er werd ook nog gevoetbald. Enfin, er stonden toch 22 spelers tussen de lijnen. Kesselt hield de ruimtes klein, Kinrooi schoot een bal op de paal, maar voor het overige was er nauwelijks echte dreiging. Smeets miste de beste kans van de wedstrijd, meteen ook de enige voor Kesselt. In een zoutloze partij bleef de brilscore op het bord, tot vlak voor de pauze de bal op de stip ging. Barthez – die KVC’s Menzo verving – raakte de spits van Kinrooi niet, maar de scheidsrechter liet zich vangen aan een Lestienneke. 0-1 voor de bezoekers.
Na de pauze kregen de bezoekers naar verluidt de bizarre opdracht om langeafstandsraketten af te vuren, maar daar werd niemand vrolijk van. Ook Kesselt maakte niets klaar, maar de mee opgeschoven Moresi dwong in het slot een strafschop af en zette die zelf feilloos om. 1-1 was de enige logische uitslag. De cameramannen van de VRT zaten met de handen in het haar, want de uitzendtijd was te kort voor zoveel folklore.
Omstreeks middernacht verzocht de herbergier van KVC de laatste glazen soldaat te maken en de tent te verlaten, waardoor de vijf overgebleven spelers besloten de lokale middenstand in Riemst-centrum te steunen. Daar werd aan de toog de wereld grondig verbeterd en een analyse gemaakt van een avond Man Bijt Hond. Tot volgende week.
Kesselt: Vantongelen, Moors, Moresi, Schouteden, Jans, Smeets, Thijs, Moermans, Rondas, Theunissen, Thewissen.
Bank: Lieveld, Peulen, Kerkhofs.
geweldig artikel!!! jammer maar echt grappig